Masal
I. Masal bu ya, evvel zaman içinde
Payitahtda bir güzelce kýz varmýþ
Ýnce, zayýf, çýtkýrýldým bedende
Âlemin sýðdýðý yürek atarmýþ
Biçimli yüzünde kara gözleri
Alev alev, ýþýl ýþýl yanarmýþ
Bakýþý etrafa yöneldiði an
Nice yürekleri çarpar, yakarmýþ
Her mevzuda az-çok bir þeyler bilir
Umulmadýk meseleden anlarmýþ
Zerafette, incelikte, hünerde
Melekesi bir "prenses" kadarmýþ
Bahtý da gözleri kadar karanlýk
Ve yýlmadan mutluluðu ararmýþ
II. Masal bu ya, evvel zaman içinde
Payitahtda bir de genç adam varmýþ
Ýþe gelir-gider sabah ve akþam
Kendi halinde bir hayat yaþarmýþ
Dünya ha var, ha yok onun gözünde
Bahar seli gibi çaðlar, akarmýþ
"Efenin teki"ymiþ þartsýz, kayýtsýz
Nerde akþam oldu; orda yatarmýþ
Güzelliðe meftun, güzele tutkun
Güzellere döner döner, bakarmýþ
Hiç bir baþarýya varmamýþ amma
"Þair"miþ, kendince þiir yazarmýþ
Þiiri de bahtý kadar karanlýk
Ve yýlmadan mutluluðu ararmýþ
III. Masal bu ya, evvel zaman içinde
Günlerden bir günde, olmadýk bir an
"Prenses"le "Þair" karþýlaþmýþlar
Ýkisini birden sarmýþ heyecan
"Aradýðým budur" hayallemesi
Sanki biri canmýþ, biri de canan
Yüksek frekanslý iletiþimler
Mesajlar savrulmuþ, mesajlar yaman
Bir kýrmýzý gülmüþ baðlantýlarý
Musiki ve þiir yumaðý saran
"Hüzünle sarardý ümid goncasý"
Andelip misali "Þair"de figan
"Sen miydin o" þaþkýnlýðý içinde
"Ýyiki senmiþsin" dönsün bu devran
Ve tutmuþlar mutluluðun ucundan
"Þair" gönül hayran, "Prenses" handan
IV. Masal bu ya, evvel zaman içinde
Sýyýrmýþ yükünü, atmýþ "Prenses"
Yýldýzlarý gören gönül evinin
Üstüne kör çatý çatmýþ "Prenses"
Kapýyý kapatýp zor ve güzele
Fayda ve konforla yatmýþ "Prenses"
Bir bebek edinmiþ oyuncakçýdan
Geri kalan ne var satmýþ "Prenses"
Bebek büyüdükce artmýþ geliri
Servetine servet katmýþ "Prenses"
Bebek bahaneymiþ, atlama taþý
Zulüm ve ihanet tatmýþ "Prenses"
Utanç ve gururdan bir çizgi çekmiþ
Aþýlmaz, geçilmez hatmýþ "Prenses"
Ve eskiyi uzak tutar bu çizgi
Sadece seyredip, þadmýþ "Prenses"
V. Masal bu ya, evvel zaman içinde
Aþk denilen ecir esas hayatmýþ
Aþkýn deryasýnda yüzmek zor iþtir
"Prenses" üç fersah gitmeden batmýþ
Bu zamanda, sade sevda yeter mi?
Variyetsiz olmak bir kabahatmiþ
Asude bir aþkýn kahrý çekilmez
Maksadý, meramý tüm þatafatmýþ
Rahat þevk verir ki; meþk olsun aþkta
Tez ferah edinmiþ, lüksü donatmýþ
Ya sevdasý yalan, ya olan-biten
Hep kýrmýþ, hep dökmüþ, vurup kanatmýþ
En zayýf yerinden vurmuþ "Þair"i
Günah silahýyla sarýp, kuþatmýþ
Amma ne hikmetdir bir yol dener ki
Meram; zühd-ü süluk.. yeni icatmýþ!
Ve "Þair"e ondan geriye kalan
Sahte gözyaþlarý, naylon feryatmýþ
Hani bittiydi ya bu tuhaf masal
"Þair" tabutundan kalem uzatmýþ
VI. Masal bu ya, evvel zaman içinde
Mutlu devirlerin hep sonu vardýr
Masalýn sonunu yazmýþ "Prenses"
Kimbilir þu anda kimlere yardýr
"Þair" sevgisinin kadrini bilmez
Yaptýklarý kendisini inkârdýr
Üç-beþ dünyalýða tamah eyleyip
Bir gönlü katletmek ancak zarardýr
Bazý zararlarý görmek güçse de
Albenisi, cazibesi ýsrardýr
On kiþide olan umar hâlbuki
"Þair"de olanýn biri kadardýr
"Prenses", "Þair"i ihmal ettikce
"Þair"in þiiri sýrf intizardýr
Çýkmaz bir sevdaya mesken edilmiþ
Kitlemiþ aþkýný, kalbi mezardýr
Ve ne olsa yapar bu deli "Þair"
Gayrý dünya onun gözüne dardýr
...
Dedik ya masal bu üstünde durma
Her masalda iyi-kötü SON vardýr
Hünkâr DAÐLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.