11.
Bu tenim canýma vatan gerektir
Caným da tenime mihman gerektir
Bu fâniye hemen ýsyan gerektir
“Bana bu ten gerekmez can gerektir
Ol baki cennette iman gerektir” Nasihat verenden öðüt alursan
Küfrü geri tepip beri gelürsen
Mânâ denizinde kendin bulursan
“Eðer Muhammed’e ümmet olursan
Dilinde zikr ile Kur’an gerektir” Bir katreyi bir ummana yetürür
Bir ummaný bir katrede bitürür
Acep dostum, kangý yirde oturur
“Ol mürþid kim, bizi Hakk’a götürür
Aþýk caný ana kurban gerektir” Ýsrafil þöylece vurýnca sur’ý
Ya Rabbi ol zaman, sen bizi korý
Lakin muradýmýz olmaksa berî
“Niderim uçmaðý yahut da huri
Bana dergahýna seyran gerektir” Boþ yaþayan uyur-gezer alýklar
Baþýna taç, sýrta atlas sayýklar
Bu gaflete güler suda balýklar
“Hakikat þerbetin içen aþýklar
Baþý açýk, teni üryan gerektir” Hay can senin, nur dolsun dört bir yanýn
Bizi de kendinden bilip sayanýn
Tende mihnet, canda cefa duyanýn
“Aþýk Yunus, bu sýrrý anlayanýn
Ciðer püryan, gözü giryan gerektir” Hünkâr DAÐLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.