yaylý sazlar için: gökyüzünün bulutsuzluðunda her mavi ateþ kýrmýzý.
ellerim yanýyor, yüreðime bakmýyorum bile bir kuþ konuyor birden gözlerimin önüne daha önce hiç görmediðim, sesini duymadýðým … adýný soruyorum kanatlarý rüzgarsýz bu kuþun haydi söyle, adýn yoksa bile var mý içecek suyun. “asýlsýz bir ihbar, çöle saklanmýþ aðustos böcekleri” ben aðlýyorum, ötesi olmayan iki damla gözyaþý kuþ gözyaþýmý içiyor gözlerimden, dayayýp gagasýný … sonra; gel diyor, kanatlarýna sarýlýyorum ellerimle çöllere uçuyoruz aðustos böceklerine, uçuyoruz beraberce
uzanýp yatýyorum son çýnarýn gölgesi üzerimde bir kuþ konuyor birden gözlerimin önüne tanýyorum bir yerlerden, kanadýnda kum taneleri … sarý saçlý bir çocuk kelebeðin renklerini toplamakta ter damlarken alnýndan, kurumuþ otlar arasýnda. “ana para, çalmýþ bütün buzdaðlarýný ana karanýn” nefesimle ciðerlerini dolduruyorum ölü kelebeklerin ama ne renkler geliyor geri ne de yiten sevdasý çiçeklerin … bir baþka travma, yoðun bakýma alýyorum beynimi ve hiç bilmiyorum ne haldedir, çoktan býraktým yüreðimi
vurmalý sazlar için: yanlarýndaki çocuklarý bile unutup daðýlýyor kalabalýklar.
meydanlar sessizliðin yalnýzlýðýna boþalmaktalar ölüm iþte bu, yeryüzünün kendine yaktýðý aðýtla baþlar bir yanda ben gibi, öte yanda omzumdan havalanan kuþ … simetrik kanatlar, ölü çiçekler fýrlar namlulardan hiçbir damla gözyaþý dökülmez arkalarýndan. “denizler nereye saklandý, hangi iskelede gömülü gemiler” çöktüm dizlerimin üstüne, yumrukluyorum göðsümü görmüyor musun konacaðýn son dalýn çürüdüðünü kuþ neredesin, sarýlayým kanatlarýna bu kez yüreðimle terk eden bari sen olma, öleceksek beraber ölelim seninle
son kuþlar için: kelebekleri de alýn yanýnýza, yüreðimi de yolunuz açýk olsun, öyle gidin gideceðiniz yere …..
Cevat Çeþtepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.