söylediklerin bitince
sessiz oturalým hiç kýmýldamadan
yalnýz aðaçlar fýsýldaþsýn karanlýkta
ve öylece bitsin gece
birbirimizin gözlerine bakýp
ayrý ayrý yollara gidelim
bahçevan
kaçýp kurtulma kasýrgalarý içinde
çaresizliðin gölgelendiði
kelebekler zamanýnda yaþlanan yüzün
mimsiz kalmýþ bir gülüþü saklýyor içinde
sahne sýrasý sende deðilken bile
/konuþmalýyýz
……………......./
kusurlu bakýþlara iþlenmiþ
kusursuz mavinin cinnet hali
sanki sözlerin incinmiþ hali
korkunun tek sesli korosuyla
yorgun dudaklarda uyuyanlar için tekrarlýyor aþk’ý
/susarak hiçbir þeyi halledemeyiz
………………………………….............../
saðýr bir ses yutkunurken
çýðlýðýn bilinen sessizliðinde
harflere tutturulmuþ tevekkül
serin uykularda kalp aðrýsý
kapý duvar gözlere merhem olsa ya
/yoruldum artýk sana bir þey anlatmaktan
………………………………………….................../
sürmenin
yarasýndan yazýsýndan kayýp giden yaþ
kaynaðýnda bekleyen
öpülmez bir cesedin üzerine yaðarken
aþk sayýklamasý altýnda
/bir tepki ver ne olur…ya da aðla
…………………………………................/
sezginin can evinde
baþka âlemlerin ölümleri yüklenir sýrtýmýza
sonsuzluk
sende ayrýlýða düþen mor salkým yapraðý
bende buz mavisi yanýðý
/hiç olmazsa hatalý olduðumu söyle
…………………………………................/
bin defa yazýlýp çizilen kader
düþlerimde akladýðý hakikat kadar
onca yaþadým
þimdi bildim
sözünü kaybedermiþ aþk’a düþünce keder
/lütfen…”bitmesin” de
………………………........./
bir susku kaçkýný
ve sen nefretinle seslenmeyeceksen
tarihsiz bir sitemin
tarifsiz acýsýna yankýyla
çýk gel dilimi bul
/peki
…….../