ÇOK ŞÜKÜR RABBİM...

döne döne savruluyor
yana yana öðreniyorum


sýnanýyorum çileyle
sabýrla eðiliyorum

toz duman
taþ toprak daðýlýp
ufalanýyor zirvelerim

çok þükür Rabbim

...


kirpiklerim sýmsýký örtülü
dudaklarým ýsrarcý isyanlara kýrk kilit
efsûnlu bir musýkînin peþi sýra
bir kaynaða sürüklüyor beni þaþkýn ayaklarým

iþte orada kalýyor
arýnýyor
cümle þikâyetlerden yüreðim

çok þükür Rabbim

...

sýrmalarý sökülüyor
yaldýzlarý kazýnýyor
süs denilen ne varsa dünyaya dair

bir bir soyunuyorum gaflet urbalarýmdan
gönül utanmýyor
ruh çýrýlçýplak ve mâsum
gülümsüyor
elimden kurtuluyor
derin bir oh...çekiyor nefs’im

uzaktan bakýyorum çaresiz bedenime
avuçlarýmda duruyor bin parça sýrça misali
elimle zulm’ettiðim benliðim

kirpiklerimin mor gölgeli göllerinde
titreþerek bekliyor
ve çöküyor usul usul
ömrümün günah tortularý

duru bir damla su kalýyor benden geriye
görmekteyim


çok þükür Rabbim
çok þükür

sana dönmekteyim...

ceyda görk
24 nisan 2008
Sosyal Medyada Paylaşın: