Aðaçlarýna, kuþlarýna kýyarlar,
Çayýrlarýn, ormanlarýn yaðmalanýr
Koyaklarýný gözyaþlarýn dolduramaz;
Yeter artýk sen aðlama.
Seller gibi aksa da göz yaþlarýn,
Suyu çekilmiþ göllerini dolduramazsýn
Bulutlarý çaðýr! Biraz da onlar aðlasýn,
Yeter artýk sen aðlama.
Figanýný duyduklarýný sanmam,
Duysalar da, duymazlýktan gelirler,
Görürler de görmezlikten gelirler,
Yeter artýk sen aðlama.
Senin yerine, bütün çiçekler,
Senin yerine börtü böcekler,
Yeterince aðlayacaklar
Yeter artýk sen aðlama.
“Bir baþýma kaldým” diyerek,
Korkma, üzülme, sen yalnýz deðilsin;
Korku her þeyin sebebi baþýnýn belasýdýr,
Yeter artýk sen aðlama
Hele birde korktuðunu anlarlarsa,
Üstüne, üstüne gelirler
O korku belasý var ya, o korku;
Onunla iliðini, kemiðini, sömürürler.
“Kemal Polat - Maltepe /ÝST.”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.