(5) GÜNEY

Filim Çekmek Tarih’le eþ’tir.
Çekerim dokuz ay önce
Çeliþkinin Sancýsýný.
Bilerim Belleðimi Beyaz Perde’de.
Ben
Denge’nin Filmiyim, Dengesizliðin deðil.
Etimden Et çýkacak.
Adý "Sen" olacaksýn
Filim.

Dokunurum Kara Kalemi;
"- Hoooop!"
Çýktý Siyah-Silindir-Þapka’dan Tavþan?
Hayýr.
Sihirbazým, Hokkabaz deðil.
"Yönetilen Yönetmen" ise, (*)
asla!

Yön verir Sihirli Kutu’ma Gerçek.
Ýçi ak-pak, dýþý iki Makara
Üç-Ayaklý-Mercek.
Sanatçýyým; "Sihirbaz",
Cambaz deðil.

Sýçrar, çekerim Perdeyi;
"- Abra-Kadabra!"
Gösteririm geleceði-geçmiþi;
Ýleri-Geri,
olduðu gibi.
Dalarým Kutuma, ayýklarým Yalaný.
Ýnanmazsan?
Sokarým senide oraya, Kara KutU’ya.
Ýrdeler-yanýtlarým.
"- Ýkiz-Miyiz-Biz, Ayna?"
Þaþarsýn benzerin olduðuna.
O’nuda kaybederim bir çýrpýda;
"- Sim-Sala-Bim!"
Yanar Iþýklar.
Kalýrsýn yap-yalnýz.
Kaybolduðun Yerde,
Beyaz Perde!

Yada durdururum Zamaný;
"- Þip-Þak!"
Büyük Parmaðýmý orta parmaðýmla þaklatarak.
Ne Hünerler yumurtlarým bu parmaklarýmýn arasýnda.
Aðzýndan, Burnundan, Kulaklarýndan
çýkarýrým;
"Yalan Yumurtalarý".

Baka-baka gözlerine, okurum Beynini.
Açarým "o Körolasý" güzel Gözlerini. Boyamam,
dalarým derinlerine.
Nabzýn Þerbeti,
Parmaðýn Balý,
Zevkin Gýdýðý,
Dalkavuðun Yaðý
deðilim ben.

Girer Gerçek Sihirli Kara Kutuma, görüntü-Suret olsa bile.
Sohbet eder Ölülerle,
Dostca.
Canlandýrýr, tekrar yaþatýrým onlarý.
Ýnan.

Ýnfazdan önce yada Kavgadan sonra
Haksýz’a;
"- Duuuuur!" derim.
Çekerim Boyunlarý Halkadan.
Sokarým,
o Güzel Mert, Yiðit, Çýplak Ayaklarýn altýna
Burcu-Burcu kokan Reng-a-Renk Doða’yý.
Filim de olsa, sevinir Hak.

Zýplatýrým bir Makaramdan-öbürüne Kýrýlan Umutlarý.
Feleðin Çarkýna sýçrarým,
çeviririm Talih’i, ters.
Çekerim baþýna, geri;
Düþen Gövdeler kalkar,
kesilen Baþ’lar dim-dik dikilir haklý Omuzlarda;
tekrar söylemeye baþlar
Mutluluðun Türküsünü.

Yatarým yýllar boyu Haksýzlýðýn-Dört-Duvarý’nda
"Haklý" olarak,
bil!
Bazen üzgün, yorgun ama asla "Piþman" deðil.
Derlerim Halk’ýn Derdini,
"Hak" yaparým Kaderime.
Yýlmaz’ým dedim ya!


(*) Darwin’ce 2

Sosyal Medyada Paylaşın: