yaðmurlarýn sýkça uðradýðý
karanlýk bir ülkenin sürekli ýslanan kentiyim
maviden uzak siyaha çalan rengini
içime akýtýyor gözlerim
karýþtýrýp nemli topraða ellerimi
kokumu içten içe sindirip
küskünlüðünü giyinen çocuk gülüþlerime inat
üstünü örtüyorum ölümün kefensiz giderayak
her geçen günde
aðýtlarý arkadaþ gibi yanýna býrakarak
üzerinden basa basa geçiyorum solan güllerimin
nereye b/akarsam b/akayým
yaþ doluyor gözlerim
nereye k/açarsam k/açayým
ýslanýyor her yerim
hani gökten düþen damlalar
dudaðýmýzdan bizi öperdi
þemsiyesine tutunduðumuz
çýnar aðacýnýn altýnda
ne vakit dertleþecek dost arasak
dallarý avuturdu
ne vakit yalnýzlýðý oynasak
yapraklarý uyuturdu
usul usul dökülüverirdi sonra
mahcup gözlerini kaçýrarak
hüzün desen gamzelerinden yoksun
ezelden alýn yazýsýydý
ulu orta yerde çekinmeden
soyunup giyerdik ütüsüz
ayaklarýmýzýn dibinde
diz çöken sipariþ elbisesini
nereye yaðarsam yaðayým
yaralýyor sözlerim
nereye koþarsam koþayým
týkanýyor nefesim
günler aylara darbesini vururken
dakikalar da saniyelerin katili olurken
faili meçhul cinayetleri iþleniyor sürüsüne ellerimle abuk subuk kelimelerin
kitaplar arasýnda boðularak can veren
onca gülün hatýrýna
gönderilmemiþ bomboþ mektuplara
süslü harfler giydiriyorum bülbül kesilip
nereye dokunursam dokunayým
kanýyor ellerim
nereye sarýlýrsam sarýlayým
üþüyor bedenim
bozguna uðramýþ talan edilmiþ köyleri
mesken edinirken ayaklarým
anadan doðma üryan ortalýkta geziniyor aklým deliliðe soyunup
zebaniler iblise haber salýp yolumu gözlerken
Araf’ta sözü kesiliyor sazsýz zurnasýz
yüreðimde kopan tüm ayinlerin
nereye gidersem gideyim
karanlýk basýyor
nereye dönersem döneyim
yalnýzlýk bakýyor
bugünler dünleri hep azarlayýp
dizlerinde döverken
yarýnlara gebe kalýp mavili düþlerinde
uyuturlar ertelenen umutlarýný
yüzü kara yarýnlar verdiði sözü unutup falakaya yatýrýrken dünleri
ömrü dilenci olmakla geçer bugünlerin
sayende bir dilenciyim artýk
yolunu gözlerken yarýnlarýn kapýsýnda
dudaðýmda inatla nöbetini tutan hüzün
senden bana hatýra olsun
kalbim gibi atýp dursun yokluðunda
ne olacaksa olsun
çorabý kaçmýþ bu sözler
ve dikiþleri sökülmüþ bu þiir
benden sana hediyem olsun
kim ölmüþ ki aþkýndan?
adýný bilmediðin bu yerde
sevdam da tükenir gider kahrýndan!
Meral Gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Ağlama Munzur'un Kızı cam kırıkları İntihar Çiçeği rastgele şiir Hoşça kal... Sen Gittin Ya Düşün ki... Yoksun Sen-1- Güneşe Uyananlar daye