Ben seni hep
gamzelerinin çukurunu yüzünün mahcubiyetiyle buluþturan noktada
gözlerini benden kaçýran çocuksu bir edayla
el ele tutuþan telaþýnda sevdim
yaðmurun yüzümüzü okþayan her damlasýnda
dudaklarýmýz bir yorgan yatak gibi üst üste serilip
sansürsüzce birbirine kenetlenirken
sürüsüne þaþkýn gözlerin çýplak tenimize yabancý deðiþinden
hiç þikayetçi deðildim...
ben seni hep, beni
gurbetten sýlaya uðurlarken hiç alýþýk olmadýðým
duygusal bakýþlarýnýn nemli havalarda gezinmesine tanýk olurken
çaktýrmadan senin "gözüme kirpik kaçtý" diyen
(ki bu sorun hep vardý sende)
yalaný bile beceremeyen tatlý dilini sevdim
tipik bir yaðýþlý havayý bile kaldýramayacak haldeyken
"Ýstanbul’un nefes aldýrmayan þu sýcaðýný mý seviyorsun?"
sorusunu bu seferlik duymazlýktan geldim...
ben seni hep
dilimize pranga vurup gözlerimizi konuþturduðumuz sýrada
ellerinin belime dolandýðý yerden
baþýný omzuma yaslama aceleciliðine soyunurken
cereyan eden görüþ açýsýný sevdim
adýmlarýn aðýr aðýr yol alýp
her saniyeyi kýrmýzý noktaya dönüþtürmek isterken
tepeden týrnaða sen kokan yanýmý yüreðimin bir köþesine oturtup
kýsa süreliðine mola vermesine nasýl olduysa izin verdim...
ben seni hep
gidene kadar Ýstanbul (b)akan ve kokan gözlerimin
gelince onca kalabalýðýn içinde yalnýzca seni arayacak olmalarýný sevdim
içki sofrasýnda hasretle kafa kafaya vermiþ
kadeh tokuþturan senli yanýmý beraberinde götürürken
beklenmedik bir anda gözlerinle karþýlaþýnca
ne yalan söyleyeyim
vereceðin tepkiyi çok merak ettim
gurbetin kucaðýna bir an önce atýlmak isteyen kollarým
ayaklarýmý harekete geçirip
birbirine dolama acemiliðini sergileyince
keskin bakýþlarýn sayesinde
gelgelelim çabucak sobelendim...
ben seni hep
sýla dönüþü, gümrük çýkýþý
yanýk bir tenle ve sabýrsýzlýkla
heyecaný her halinden belli
beni arayýp da bulamayan ateþli gözlerinin
gözlerime deðdiði o aný
çok ama çoook sevdim!..
Meral Gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.