Tahir

siz miydiniz sahi bir zamanlar o pencereden seslenen
bir seher vakti bütün kahýrlarýnýzý silkeleyip
tahir’ in ünlemesinde eriyip, kaçmaya heveslenen

tahir’ in tebessümünden kan sýzdýðýný görmez misiniz

kör topal ayaklarýma dolaþan yýllarýmý siz eskittiniz
gözlerimin güz kurusu halleriyle helalleþmediniz henüz
soruyorum þimdi bu hangi yüz
bilmez miydiniz ki biz Tanrý’ dan sözlüyüz

söyleyiniz beneklerinden kurþun yediðim ey
siz ki bir ömrü gözlerinizle yýl yýl tükettiniz
neyin ýstýrabýna dayanamayýp viraneyi terk ettiniz
deðil miydi ki aþkýn har yakýþý dahi nimet
acýlarý rahmet, hüzünleri ganimet

beneklerine her konuþlandýðýmda gülümsediðim ey
kurþunundan bile haz alarak kanadýðým
et, týrnaðý kaderine terk etmiþ ne gam
siz, þimdi gölgesine dahi uzanamadýðým
düþlerimde dahi saklayamadýðým
küllerinizsiniz avuçlarýmda bir tutam

tahir!.. yani ben!.. yani adam gibi bir adam

yanaklarýmdan kan sýzdýðýný görmez misiniz...


25.09.2006 / Güdül / Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: