PALETTEN AKAN RENKLER

Kýzýlýn aydýnlýðý sönmüþ
Yeþil uzaklaþýyor benden
Beyaz biraz sararmýþ,
Nerede pembe’m?

Rengi bir hoþ olmuþ güneþin
Toprak soluyor
Kirli sarýya dönerken mavisi denizin
Aðaçlar yalnýz salýnýyor.

Iþýðý boðuyor karanlýk
Renksizlik bir bir yutuyor her rengi
Susmak iþliyor kemiklerimize
Kulaklar saðýr, gözler kör, aðýzlar kilitli.

Mutluluk sýyrýlýyor yüreklerden
Ýçimizdeki mavilik kayboluyor,
Ufuksuzluk bu..
Kýrýk çanaklardan sular sýzýyor..

Zeynep A.



Sosyal Medyada Paylaşın: