YOKSUN ŞİMDİ

Kilitlenmiþ bir dilin toz olmuþ sessizliðiydi
Söyleyemediðimiz sözlerin giz’i.
Bir kadeh içkinin ýþýðý çürüdü
Ay ýþýðýnda savrulurken gece.

Sessiz harflerin dolaþýrken dudaklarýmda
Baþý döndü sözcüklerin.
Çýðlýk çýðlýk adýn asýlý kaldý feryatlarýmda
Yoruldu sesim, eskidi nefesim.

Sessizliðin doldurdu beni, seviþmelerimizde
Yalan gülüþlerin kýrýldý yere düþerken
Elerimle topladým her bir kýrýðý
Þimdi eller kan revan.

Öyle gerildi ki gözlerime acý
Uyku uzaklaþtý gözlerimden.
Þimdi nereye sýðýnacaðýný bilmiyor düþlerim
Öksüz, yetim.. Ben kimsesiz..

Ne seni sana, ne seni bana yasaklama
Ne olur, artýk seni sende saklama..

Zeynep A.Edirne


Sosyal Medyada Paylaşın: