GÜN ÇÜRÜKLERİNE GÖMÜLDÜ UMUTLARIM

Efkarý dolanýyor sigara dumanýmýn parmak uçlarýma
Sözcüklerim dökülüyor geceye, kýrýla kýrýla.

Her kelimeye renkli kurdeleler kesiyorum
Bir baðlayýp bir çözüyorum.

Dilimde söyleyemediðim sözlerim
Atýn beni bu þehrin nüfusundan
Bu gece en uzun sürgündeyim.

Uykusuzluðun belasýný çeken bedenim
Karabasanlardan öç alýyor þimdi
Sensiz gecelerimin þahidi ezanlar
Ýsimsiz gece nöbetlerim.

Küstah sýzýlarým
Gün çürüklerine gömüldü umutlarým.

Havada sen kokan bir yalnýzlýk
Sen ki þiirsin dizelerimin her noktasýnda
Þiirimin virgülü gözlerin
Nefesin þiirimdeki ahenk.

Sözcüklerim bekler yüzünü görmeyi
Dudaklarým dudaklarýndan dökülen çaðlayaný bekler
Dilimin kenarýnda.

Þimdi hangi yöne dönsem içimde bir çöl açýyor
Tenimde teninin aya düþen iniltisi
Dudaklarýndan düþen hangi yýldýza uzatsam ellerimi
Avuçlarým yanýyor..

Zeynep A. Edirne












Sosyal Medyada Paylaşın: