müsveddesiz, demsiz,
anla ki zir ü zeber haller içreyim...
……….
ne zor þeymiþ acýsýný duyup aþkýn
gözünden yaþ diyerek bile dökememek
ve söyleyememek sevdiðini
bir güvercinin peþi sýra kanatlanýp
sevgilinin penceresine düþememek
aðladýðýnda,
ellerini beklemek yanaklarýnda sevgilinin
silmek için gözyaþlarýný
ama bulamamak…
avuçlarýn yanarken aþkýn ateþiyle,
ve soðuk duvarlara yaslamak zonklayan baþýný
diner mi ümidiyle
görememek dolunayda bile
sevgilinin poyraz baðrýný
doldurup kadehe, bilmem kaç þarkýyý
içmek …
sarhoþ olana dek…
ve söyleyebilmek için aþký günün birinde
lal olmamak asla
kýrmamak kalemi
ve incitmemek heceleri
“belki birgün” tesellisiyle
ne zormuþ ey aþk yaþamak seni !
de get baþýmdan þimdi
aðlýyorum yine bak
ama
yok ki sevgilinin elleri…
ve anla ki; bu da sevgilinin zir ü zeber halleri...