açýl ,
ey !
yýllar evvel sýrladýðým gönül kapým…
uçun ,
ey !
kuytusuna tüneyen baykuþlarým…
ve siz !
diz çökün ,
ey !
halden anlamayan nefsi duygularým…
ha kýrýldý ha kýrýlacak
billur bir kafeste tuttuðum aþkým…
sanma ki yele verdim senli hatýralarý,
yakarým belki hayalini
yazsam senin için tek bir dize bile,
ve soyunup gelsem hüzünlerimden,
inan
cihan titrer benim yerime…
adýn,
son buseden kalan yaðmur duasýdýr;
durur kenarýnda dudaðýmýn
ve
ne zaman ansam adýný,
gönlümden bir üveyik havalanýr ...
gidiþin; çeliðe su verir gibiydi.
gittiðinden beri
çelik misali yüreðim.
geliþin …
þehrayin…
/ bitmeyen bir anýn
dinmeyen bir ahýn
nakýs bir nazmýn
girizgâhý gibisin ...
aþký bulmak seninle,
ateþi bulmaktan öteydi.
- ancak geç öðrendim ateþin yaktýðýný.
ve býraktýðýmdan beri yaðmura
tarümar saçlarýmý,
içimde durur aþkýn kini
kehribar sarýsý ...