İNTİZAR

Sevdam boðazda düðüm, yutkunmalar yetersiz,
Bir seraptý gördüðüm, umudum kifayetsiz.

Sevdaya yakalandým, kaným mikrop taþýyor,
Kalbime hayran kaldým, hala nasýl yaþýyor.

Acýlar her gün vurup, alýþtýrdý dayaða,
Sevda elimden tutup, kaldýrmadý ayaða.

Cananýma ne oldu, yüzü nereye dönük?
Rayihasý kayboldu, þekli zihnimde sönük.

Ýstemedim istemem, sizin olsun mutluluk,
Baþlýyorsa yok demem, bilinmeze yolculuk.

Acý çeken sevendir, bu düzen böyle iþler,
O yüzden deðil midir, bilinmeze gidiþler.

Tersine aktý ýrmak, güneþ batýdan doðdu,
Boðazýmý sýkarak, nefret; sevgimi boðdu.

Nefretin sebebi var, kinim içimde saklý,
Her konuþma ahu zar, bilmiyorum kim haklý?

Katran karasý gece, bilmem þafak söker mi?
Aydýnlýðý dönence, avucuma döker mi?

Ýçim doldu kederden, her günüm ayrý elem,
Silin beni defterden, sönsün artýk meþ’alem!


Halit Gültekin

Sosyal Medyada Paylaşın: