Duygu seli çaresizliðinde Çürümüþ dalýna atmýþým kemendimi. Kýrýldý dalýn… Ben sürüklendim, sen tazelendin. Þimdi; Yüreðim yenilmiþ bir ordunun cephe dönüþü.
Yýl ikibindokuz, mevsim sonbahar, Günlerden Pazar. Günlük sayfalarýna döküldü Baþlangýç ve bitiþe dair her þey Azar, azar;
“Neden, limandaki her gemi ayrýlmak zorundadýr? Niçin, güzel olan herþeyin ömrü bir dakikadýr? Hala çözemediðim nedende, niçindeyim, Sebebini bilmediðim boþluðun içindeyim.”
Eskisi gibi yaðmurlu þehir þiirleri yazmýyorum artýk, Okumuyorum sevda yazarlarýnýn kaleminden tek satýr. Biliyorum ki, deðer görmeyen aþklarý yazmak günaha sokar. Ama bir zamanlar; Günahkardý þair, günahkardý yazar, Ve bir o kadar günahkardý Pazar…
Halit Gültekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halit Gültekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.