YANGI'M /YANILGIM /YANGINIM...

yangý’m
yanýlgým
yangýn’ým

simsiyah dumanlar yutuyor bedenimi
ateþin al’ýndan uzaktayým

aðýr
aðdalý
zifir geceyle fokurduyor katran kazanlarým

debelenen ruhum þaþkýn
ben/siz bedensiz
nedensiz
dökülüyor benzin gibi üstüme acýn

parlýyor
tutuþuyor
kavruluyor
ve eriyorum nihayet

yok olmaksa buysa
korkum kalmadý nâr-ý beyzâdan
tüketti çoktan
azâbým

býraktým sana Ýrem baðlarýný
bir hal ki
hâr-ý Cehennemde
kendime uzaktan bakmaktayým

birazdan
evet
birazdan
külliyen yok olacak bir nedâmet
yeminler yenilecek kör sadakate


simsiyah küller içinde
bir kadýn
yaratacak kendini ayrýlýklara

biliyorum
bu kahrolasýca ben
ne yazýk
anka gibi
yeniden sana doðacaðým

yarýn
týpký bu gece gibi
yanmak için yeniden

her gün dünden beter
ertesi gece
ve bütün geceler

ta ki
kopana dek kýyametin
ta ki
devrilesiye daðlarýn

yangý’m
yanýlgým
yangýn’ým

akkor mýhlar savruluyor
çökerttiðin
yaktýðýn köhne hânemden

simsiyah alevler yutuyor bedenimi
ateþinin alýndan uzaktayým...

ceyda görk
30 ekim 2008







Sosyal Medyada Paylaşın: