Zel-lal (III)

‘’sevgili’ye’’

ahh…
varýp ellerimi yüreðinde sakladým,
öldüm.öldürdüm gerçekliðini
þefkatin.mahrem haller kaldý
sararmýþ býyýklarýnda babamýn.

hüznü býraktýk üçgen parkýn
demli çayýnda.
çobandan dinledik dilsiz kavalý,
ilmek ilmek aþklarý.
üþüdüm,üþüdük,
ahh yabanýna girdim rüyanýn.

vuslat olsun dedimdi o kadýna,
adý kýzýmýn.mirzanda yaban güvercininin
nazlý sesinde.
aðladým,aðladýk.
koþtum mendo yolunu,
sualini hikmet bildim de koþtum.
vuslatta donmuþ sevgiliye boðuldum.

tükürüp adýný dudaðýmdan
nemruda,duydum sessizlikte
çýðlýðýný dilimin;
havaaaar…
ahh sualini hikmet bildim de koþtum

tütüne,
iç çekiþine kaderin,
sardým öfkeyi.
sevgiliye naðme diye üfürdüm.
antik çaðýn güzeline kahrettim.

kahýr ve keder
inziva-i hal
zel-lal

hatýrla…
hatýrla ey sevgili.
kadir gecesi bildimdi seni de,
nebilere küstümdü o zelzele gecesi.
düþürmedimdi dilimden sure’yi ,
inziva hallerini.

ahh boþa sevmedimdi ben yangýnlarý,
sana susuz geceyi.
bildimdi,bildimdi ayetleri de
kendimden eksildimdi.

huu ve hayy
benzini attýrmýþ sabahýn,
sarhoþluk ve hayam.


ahh sabah aþk dedi de
kurdu cennetini dilberin

kayyum kuyular
mem ve zin
aþka varmýþlar

hýþ dedim sevgiliye
sus yani kendi dilimde.
hüzn-ü sultan.
tuz katýp þerbetine acýnýn,
karanlýklara daldým.
ben sükut ve kal

ey tanrý cehennemler sun,
uyku tadýnda.
ben aþka mezar.
gezginiymiþ semanýn hilal,
sarý saçlý yar.

hýþ þeyhim hýþ,günbatýmý yar.
baþkasý þeytan,þeytan baþkasý,
gayrý uslanmam.
cennetine rahmanýn soludum
cehennemi.
kada ve bela.
yitirdim sevgiliyi.

hangi þehrin gecesinde býraktýðýmý
unuttum da ümidi.utandým,
vurdum kendimi.
ahh bildim.
hayatý sokakta vurulan koklar.

göbeðinden çatladý bir peygamber
mabed gözlü sevgiliye ahd ettim
is ve sis
kabir rengi daðlarým
büyüdü girdap,ýþýksýz tapýnak

ahh azizelere adandým
rüya ve hal
zel-lal



Sosyal Medyada Paylaşın: