Nasýl anlatýlýr ki geçmiþin aþk kalýntýlarý
kýrk sevgilinin attýðý taþý ben bile çýkaramazken
yüreðim þemsiyeli bir kadýn yürüyüþünden geçer
kaldýrýmlarda eski gazel alýntýlarý
ýslanýr göðün aðladýðý yerde
kir pas içindeki kalifiye gönlüm
bastýðým yürek çamursa
neyleyim aþkýma binayý
vücut sýska
ümit týrsak
ve gelecek günler pus kusuðu
yollarýmda sisli zaman avuntularý
geçen gün
dün
bugün
dölümü kimde býraktýysam
astarýný istedi cinsel metaforlarýn
aþka seviþken bir kimlik çýkardým
sebeplendim
kaç virgülle bölündüðü belirsiz olan vücutlardan
ama hep noktasýný bekleyen bir kadýn aradým
bir býçaðýn konuþkan aðzý çýktý açýða
kýrýlmýþ zincirlerimin kýnýndan
lale tadýnda açýlmýþ kalplere üfleyerek gönlümü
tuvallerime meze olmuþ sevgilinin
yüreðini sorguladým
oysa meçhuldü varlýðý bile
ben meþgulken onunla
þimdi
pelesenk olmuþ bir arayýþýn dili var dilimde
gün görmemiþ sözcüklerin endamlý bakýþý
ve üstüme silkelendikçe yaþamýn bütün þeyleri
kalýntýlarým diriliyor yeniden
içli bir rüzgar esnemesiyken sol yaným
zemheri gölgelerim sýzlýyor geçmiþe...
Nevzat KONÞER
Haziran 09