sisliydi gece sizsiz hecelerin içinden çýkýyordu kelimelerim ruhuma bölünmüþ parçalarýnýzla uðraþýyordum ve ondalýk paydalar yaratýyordum kendime sizsizdi gece ben geçerken kendimi baþkalarýnýn þiirlerinde dize dize ayaklarýma kapanmýþ surlarý yýkýyordum bile bile
ah akýlsýz baþým karmaþalardan usumu koruyan taþ yýðýnlarý þimdi üç beþ ruhun hesabýna kum olmakta ve ayak parmaklarýmýn ucunda zerreler adedi daðýlmakta ne yaptým ben düþünüm arazileri beklerken düþkünlüðüme ters düþen düþler ektim kendime yediveren diye
yedi verdi ellerime yedi anlamsýz sancý bölünmüþ acýlarýn güneþ yanýklarýný sardý tenime siz yaptýnýz gömülürken ben kendime kendime topraðýn dibine siz baþým dediniz ben ruhum yine de neden durmazsýnýz ve sonsuz iç çekiþler getirirsiniz kelimelerime ben bitiyorum bakýn gece de bitmek üzere
aydýnlýktý gece sizsiz dizelerin içinden çýkýyordu kelimelerim yýldýzlý þiirlerin içinden ulaþýyordum kendime
z&y
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahimiran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.