Derkenar!

Bir tutam otu mu var ki dünyada, tutuþsun yansýn
Meþrebi hafif zaten, neden sýkýlsýn da utansýn
Ona alýr beþe satar, beþe alýr ona satar yalan pazarýnda
Ýsteyen inanmasýn býrakýn istemeyen inansýn
Bir sonsuz ihtirastýr ki bu ah, tutuþur alev alev
Ateþini ýrmaklar söndürür ancak, bol bol içsin de kansýn


Önde gidersen alnýna vururlar, arkada kalýrsan kýçýna
Ortada yürürsen benim gibi, edersin her þeyin içine
Aðzýmý bozmayým dedim ama dil bu, durmuyor ki
Niye inandýn a oðlum el âlemin ipini satmýþ piçine
Elin amelesinin caný çýkýyor hamallýk yapmaktan
Üç kuruþ ekmek parasý bula da adam gibi geçine


Kime ne tükenmez suyundan okyanusun, denizin
Avuçlarýn nasýr tutmuþ, sapsarý olmuþ betin benizin
Tam on üç gövdeli aðaç gördüm, yeminler olsun
Beþ altýsýný bana verin, istemem hepsini, gerisi olsun sizin
Gözünüzü toprak doyursun, deðeri nedir ki üç arþýn bezin
Buzaðýsýný da alýn artýk altýndan öküz oðlu öküzün


Deðer vermez insanlýða nerde kalmýþ hatýr sorsun
Emir-ul ukaladýr ya kendisi o söylesin, o buyursun
Aldým kalemi bir kere elime, coþtukça coþarým artýk
“Namerdim eðer hicvetmezsem babamý, yeter ki nazma uysun”
Kargýþýný eksik eyleme üstümden analarýn anasý
“ Görüm senin balam, yediðin içtiðin zehr-i mar olsun
Küller elensin baþýna, torpah senden uca dursun”

Cahit KILIÇ

11 Ocak 2008 - Moskova / Rusya
Sosyal Medyada Paylaşın: