sýzýyorsun gözlerimdeki hüzünden içeriye yüreðimde bir matem üzerimde bir rehavet ki aþka inat bizimkisi kör býçak keskinliði kesmeye çalýþtýkça nasýl da acýttý içimizi ve nasýl ýslattý aþkýn teri yüreklerimizi duvarlar ne kadar kör bu gece yoksa gölgelerimiz mi kaçak korkuyor /üþüyorum
bir duvarýn dibine sinsem diyorum görmese beni kimse duvarlar soðuk felç oluyor her düþünce zihnimde alýmlý edasýyla bir yosma gibi gözlerindeki neme sarýyor beni gece ve tüketiyor bu sevdayý hece hece düþüyor yorgun yüzüm kor olmuþ avuç içlerime
oysa sevgili daha dün belki de önceki gün içimde dört yapraklý yoncalar gözlerimde gelincik tarlalarý konmaya yer arýyordu uçmaktan yorulan kuþlar býrakarak alýþtýðým coðrafyalarý yüreðinde aradým tüm kayýp kýtalarý bildiðim dille konuþmak inandýðým dinle ibadet kadar yalýndýn seni öyle almýþtým ki içime sol yanýmdýn
çatlayan dudaklarýmda buse kýrýntýlarýn ceplerimde sana dair bir yýðýn düþ ve eksilen bir öpüþ heyecaný kaçývermiþ gece seviþlerinin acýsý sinmiþ etime kemiðime senden bu gidiþlerin yakarken içimi elimin bile deðmediði bir ateþ her gece ölüme yatýyorum bu vuslatýn koynunda özlesem de/ yansam da adýn artýk zamirlerle anýlmakta belki biraz üþüyorum zor oldu ya sanýrým büyüyorum
Sevgi kaya
nereye baksam yoksun…seni çýðlýðýmda unuttum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.