çorap söküðü gibi söküp durdunuz , yaþamýn dehlizini
deliþmen tarafým / mayýn tarlasýnýn ciðerlerine neþter vuruyor
can çýkýnca
dilime kerbelâ sürecekler
nefis
musalla taþý olsa da kaybolan âbýhayatýn
tekmelenmiþ, türkülerini söyler yaðmurun
ürkek yusufçuklar eþliðinde
Meryem’in masumiyetini bohçalasan da dilinin ehramýna
bilmez ki çektiði kopçalanmýþ yorgun yaþam belasý
coðrafyanýn kýyýsýnda çocuk çýðlýklarý sýrýtýrken
sabýrsýzlandým
hangi maskeni taktýn yine
/ ufalama
-besmele yürekli seni-
nefes
anlamsýz hicretlerin karnýný deþmiþ
militan adýmlarýyla göze aldýðým; köþe kapmaca
meçhul ölümler iklimde kimsesiz ve kýrýlgan
hüküm giymiþ gözler alýn yazýsýna sobelenirken
/ sendeler
Fatýma’nýn çeyizini saklasan da gamzende
alnýndaki kanla yýkasan da bozbulanýk aðzýný
/ uðuldar
titretir seni mýhlanmýþ zulüm belasý
yakýþsa da sana
dök eteðimdeki, gözüme iliþen, çehreni
menzil ah !... ile dolmakta
-Muharrem çýðlýklý seni-
zaman
yastýk kýlýfýnda biriken, tozlu korkuluk
susamýþ þeytanca sözler sokak iti salyasýnda
soyunmuþ yine mazot tadýnda
yýrtýlan yüzünden öksürse de Ýbrahimin köz’ü
gecekondu belleðimiz ay’a eremezken
baban kadar yorgun
ve hala sivri
çektiðin ah! kucaðýndaki mahþerin marþý
hazýr iþe yaramaz dilim çözülmüþken
gammazladým
velvele yapma
hadi çýk gel
-mahþer endamlý seni -
hayat
hasmým kadar oynayanlarý yaralý
-ten ibriðinde rüsvay olalý-