Melankoli
bu ara bir melankoli kapladý beni,
sebepli sebepsiz aðlýyorum,bir çocuk misali.
çocukluðum geliyor aklýma,sonra resimlerde kayboluyorum;
hatýralarda!
anneme bakýyorum,
saçlarýna ak düþmemiþ daha,
kardeþim desem küçük bir bebek;
emekliyor tebessümler ortasýnda...
baþýný alýp gitmemiþ henüz hayat,
hala bir kaç misafirimiz var.
gelip gideni çok deðil belki evimizin ama;
bir babamýz da var örneðin!
akþamlarý televizyon izlemek dýþýnda çok büyük keyiflerimiz de yok,iþin aslý
mutfakta her gün ayný koku,
makarna ve çorba.
bu ara bir durgunluk sardý içimi,
yerli yersiz dalýyorum,son günlerini yaþayan biri misali.
geçmiþin odalarýnda dolanýyorum,
bir an geliyor kardeþimle uðruna kavga ettiðimiz çikolatalar
ve hatta oyuncaklar görüyorum.
sonra annem geliyor,ikimize birden sarýlýyor...
babam geliyor dükkaný kapatmýþ,kepenkleri indirmiþ
elinde hiçbir þey olmasa da yüzüm gülüyor.
bir odadan ötekine giriyorum,
eþyalar eski,anýlar yaþlý;
beni bekliyor sanki herþey!
bir demli çay yudumluyorum ama bilsen nasýl tatlý...
bu sýralar sýradan bir günüm yok biliyor musun?
sýra sýra dizilmiþ tüm fotoðraf albümündekiler!
akbaba misali baþýmda bir kalabalýk hali alýyor,
silik isimler,anlamsýz düþler.
hayýr,nerden esti bilmiyorum geçmiþin rüzgarý böyle?
unutmaya da çalýþtým oysa,
nasýl olsa hiç bir þey eskisi gibi olmayacak diye!
ben annemin küçük oðlu olmayacaðým bir daha
ve babam da asla oturamayacak yanýmda.
kardeþimle ettiðimiz kavgalarýn çoðu manasýz kalacak
gülecek ne varsa gülmek için çok yaþlý olacaðýz iþte...
sayýp sövdüklerimin bir sebebi olacak,
sevip gömdüklerim yüreðimi daðlayacak;
yalnýz kalacaðým gün geçtikçe!
bugün giden kalan ne kadar sevdiðim varsa andý beni,
kulaðýmda bir çýnlama hali;
hangisi yeni,hangisi eski bilmediðim þarkýlar düþtü dilime
bir tanesi var ki,melankoli...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.