gün dibeðinde dövülmüþ yüreðimi uzatýp gece döþeðine harman gönlümde öðütülmüþ aþklarý savurarak çaðýrýnca uyku meleðini koynuma uyandýrýr beni kalbimdeki ayak sesleri; gelir sildiðim yüzler bir bir kucaklarýnda yetim günler eteklerinde anýlar dökerler eþiðime benden habersiz çalýp kaçarlar kapýmý yaramaz çocuklar gibi, sessizce alýrým yastýðýmýn boþ tarafýna gizlice ayýklarým bana miras kalan saatleri bu kahkahalý dakikalar benim inkâr etmem hüzünlü saniyelerimi; ama gitmem gömdüðüm bir sevdanýn mezarýna ne baþýnda duasýný okurum ne de taþtaki ismini!..
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.