Toz Kelebekleri
aklým kazandýðým tüm paralar kadar deðersizdir.
çünkü aklým bir kova boya,
ben eline fýrça almýþ bir teneke,
sen elinde bir duvar; tanrý.
çünkü aklým bir altýn deðildir; bozduramayýz.
ama içi fos doludur nehirlerle,
þarký söyleyen akýncýlarla,
gece, güneþin selamýný ileten ateþle,
ateþin baþýnda soðuyan aylak insanlarla.
bir vadinin serin geçirmesi günü,
içlerini gýcýrdayarak kesmesi ýlýk bahar melteminin.
insanlarý,
insanlandýramadýklarýmýzý dile çarpan toz kelebeklerini,
hepsini bu koca aklým yarattý.
ilk önce ne vardý bu ovada? yaþamýn belli iþte yine
altýndan kurallarý mý?
ilkbahar geç gelecekmiþ hüsranýmýza bak,
bu yüzdendir ki sokaklarda paspal paspal sekmem.
bu yüzdendir ki, dudaklarýndaki kurulukta,
serinine atlayýþým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.