..EBRULİ..

duruþun kahverengi
bütün gece düþündüm gülüþünü
belli belirsiz çýkan gamzelerini..

ayaklarý çýplak,
iri gözleriyle bakýyor çocuk
duruþu sefil,
rengi siyah..

haram kokan buluþlarý,bulmayalým biz
nefse zincir vurup,kýrmayalým
bir ömür ziyan olsa da gençliðimiz
duruþumuz asil
beyaz olsun rengimiz..

kar tanelerini biriktirelim küçücük ellerde
yýpranmýþ satýrlara yazsak da öykümüzü
deðiþtirmeyelim yazýlan ak yazgýmýzý
dua ile bin kat semaya çýksak da
görmezlikten gelmeyelim kýrýlan kalpleri
ateþin içinde çýrpýnan düþleri..

duruþun gece
parlýyor gözlerine..

bilirim yüreðinde ayný yürek var
deðiþse de þehirler,
deðiþse de gündüzler
ayný yolun yolcularý
ikimizin gözlerinde de aþk var

üzeri eski
üzeri kirli,yamalý
masumca bakar güneþe çocuk
rengi ikimize inat
ebruli

felek yaðmur olup,yaðsa da üzerimize
bir çýrpýnýþla silkelensek,
kurulansak geleceðimizle
O ki,
sadece O anlar bizi
unuttursa geçmiþimizi
bir de sen anlasan beni
beyaz zemin üzerinde
rengi al
rengi gece
ilah-i bir bilmece
uzansak yeni düþlere
hicranýn sesine týkasak da kulaklarýmýzý
cumartesi ya da Pazar
en geç bir pazartesi buluþturur gözlerimizi

kýyýsýnda/
en ücra yerlerde,
küçük bir çocuðun yüzünde ararýz sevgimizi
ebruli düþlerimizi..

Sosyal Medyada Paylaşın: