Dokunuyorsun içime Ses olmaktan öteye gidemiyor suskunluðun Kimsesiz kalýyor konakladýðým her mekan Aciz ýsrarlarýmda biraz daha deliriyor zaman Bütün yüzler tanýdýk her yer bildikse Neden kararýyor o zaman Ben miyim kýsalan yoksa zamanýn gelgeçinde Üstüm baþým onunla gitmiþ gibi Utanýyorum çýplaklýðýmdan Dönün arkanýzý daha fazla utanmadan Isýtmaya çalýþýyorum üþümüþlüðümü Dul kalmýþ bir sevdaya çevirirken yüzümü Dudaðýmdan toplayarak donmuþ gülüþümü
Yaralýyým En kadýn yerlerim ezik þimdi Baðlayýn gözlerimi Çözün annemden kalma saç örgülerimi Silin yüzümdeki boyalý güzelliði Kendime artmalýyým Tanýyamýyorum beni Kimliðimin içine sýzan yabancýlar Neler yaptýnýz bana Ki bu kadar caným yanmakta Kendiliðinizden terk edin bana ait ülkeyi Hala yüreðimde kýrk yýl hatýrlar sayýlýrken Ve þaþkýnlýðým tükenmeden Aklýma sýkmadan kurþunlarý Eski alýþkanlýklarla uðurlamalýyým yolcularý
Az sonra infilakta bu kimlik Alaboraya durmuþ aklýmýn sabýr yaný Piç kalmýþ yitirmiþken çok yanýný sevdalar Musallat olmuþ koca bir öfke yüzüme Susturucular takmýþken içime Gülüyorlar insanlar Herkeste bir neþe / pür neþe Küsmüþken yüzler insanca seviþlere Ýçinde ben olmayan bir kent kusuyorum sizlere Verem kesilmiþ her öksürükte Yýkmak geliyor içimden koca beton yýðýnlarýný Yolmak geliyor ekin duran tarlalarý Ve toplamak gökyüzünden yýldýzlarý Küsmüþken bize güneþ Kaç zaman var ki yorgunum Çalmaya çalýþýyorum çocuk gözleri Bilmiyorum ki tüm çocuklar ölü Oysa nasýl da gülüyorlardý Daha dündü
Bir lodos geçiyor aklýmýn en zulasýndan Kopuyor kýyamet Yerle birim..toz duman Þakaklarýmda bu zonklayan da ne Çekilmiþken kan hücrelerimden Sesimde yorgun bir kentin kimsesizliði Ýçim sýzlamakta en esmer tarafýndan
Nerdesiniz Hangi düþe girdiniz… Zamana eylül vurdu yýrtýlýyor insanlýk / ölüyorsunuz….
sevgi kaya........2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.