Gitmem demiþtin yüreðinden.
Acýlarýma;
Hayal kýrýklýðý eklemeyecektin,
Söz vermiþtin,
Sonbaharda yapraklarý dökülen
Bir aðaç gibi kalmayacaktým,
Yüreðime taþ basýp,
Ýçimdeki hüznü yazmayacaktým.
Kara yaþlar dökülüyor þimdi göz bebeklerimden.
Hayallar; bulut gibi uçuþtu bak,
Baðrýmýn en tepesinden,
Söyle; mutlu musun?
Sensin beni dipsiz okyanuslara iten,
Ellerim boþ,
Gözlerim buz,
Silemem seni nefesimden.
Gitmem demiþtin,
Söz vermiþtin yüreðimden,
Yalan aþk masalýyla sendin baþýmý döndüren,
Zehrini boþaltan bir karadul gibi,
Sendin içimi kemiren,
Yavaþ yavaþ beni yok eden,
Öldüren,
Bitiren.
Gitmem demiþtin yüreðinden,
Senden kalan isyankâr gecelerden,
Bir sen kaldýn düþlerimde ismimi heceleyen.
Yýldýzlar kaydý sen giderken gökyüzünden,
Yüreðimin kýyýlarý dövüldü,
Çýðlýðýmýn þiddetinden,
Sen gittin bu rüya bitti,
Sen gittin ben bittim.
Ayþe Manav
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.