GÜNEŞİNİ KAYBETME

Ýlk kýpýrdadýðýnda için,
Ona karþý, ilk bir þeyler hissettiðinde;
Gökyüzünde Ay’la paylaþýrsýn sevdaný.
Uzun gecelerde sýrtüstü yatýp,
Kimseye söyleyemediklerini anlatýrsýn Ay’a.

Belki, tüm karanlýklarýna yetmiyordur aydýnlýðý.
Belki cevap veremiyordur sorularýna.
Ancak, yine de kurabilirsen yakýnlýðý,
Gözlerin kapanýncaya,
Ay kayboluncaya kadar anlatýrsýn.
Ve o sadece dinler.
Yalnýz yaþanan sevdalar; Ay deðerindeler.

Sevdiðine açtýðýnda sevdaný,
Karþýlýk alabildiysen eðer,
Güneþ’tir sevdana deðer.
Hayatýn rengi bir anda deðiþmiþtir,
Ay deðerinde baþlayan sevdan, Güneþ’e eriþmiþtir.

Aþkta tecrübeli insanlar, þöyle der:
Karþýlýklý sevdalar Güneþ’e eþ olur,
Severlerse gönüller, ne Aylar Güneþ olur.

Ýyi bil kýymetini.
Giderse bir gün sevdiðin,
Çekerse ýþýðýný üzerinden Güneþ’in;

Umudun, hayallerin bir çýrpýda zay olur,
Güneþ’in parçalanýr, milyonlarca Ay olur…

Halit GÜLTEKÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: