Sen kadar
En az ben kadar bitmiþ herþey
Bulutlarýn altýnda kent uçuruma gömülmüþ
Kaldýrýmlarda yorgun insanlar
Kuru þamatalar
Kýyýlarda güz esintileri
Üstüme katar katar yalnýzlýk yaðmakta
Giderken yüreðimde bezgin yolcular
Yetiþemiyorum ne denli koþsam
Aðlasam çocukça
Sussam yine aðlasam
Aðlasam aðlasam hiç susmasam çocukça
Hasretle beklemeyi öðrenirken
Takýlý kalmýþým acýlarýn gergefine
Aramayýn beni yürek atýþlarýnda
Sevgisiz duygusuz
Saðýr ve dilsiz yürek atýþlarýnda sormayýn
Vurmayýn iki de bir
Olanca aðýrlýðýyla nasýl eðilirse söðüt rüzgarýn önünden
Birden bire nasýl kýrýlýrsa o koca dallar
Kök gövdesinden
Gül gölgesinden ayrýlýr gibi
Aldým sesimi
Yüzümü aldým da gittim
Þimdi yaprak döken mevsimlerde yürüyorum
Tükürüyorum yüzlerine hayat törpülerinin
Görüyorum
Hoyrat ellerde siliniyor hayat
Donan kanlarý görüyorum
Susuyorum
Yazgým olan tek yenilgim yaný baþýmda
Oracýkta sessizliði buyurmakta
Korkmadan týrmanýyorum
Bitmezcesine görüyorum ölümü
Ýnsan yenilgisini kayýtsýz bakýþlardan
Derin daha derin bir yalnýzlýðýn içinde
Bekliyorum elim tetikte
Zaman yýrtarak delip geçiyor gövdeleri
Kopuyorum her þeyden
Ardýna saklandýðým demir kapýlardan
Bir bebeðin yattýðý mezara
Hýzlý adýmlarla
Unut diyorum unut anýmsadýðýn ne varsa
Say ki doðmadýn
Bu renksiz, bu kokusuz hayata gelmedin hiç
Hiç sevilmedin
Sevmedin say
Topla, topla kýrýk döküklerini bir araya
Sararmýþ yapraklarýn yüz sürdüðü gibi
Uzat elini, yüz sür topraða
Gidenler gitti
Gittiler ücra köþelerdeki düþlerine
Bir yorgun kent kaldý geride
Bir de sorulmamýþ hesap
Küller içinde!
23/ 05 / 2009 / N_Erol
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.