ÖLÜM VAR DİYORSUN KEKO

ÖLÜM VAR DÝYORSUN KEKO

Ölüm var diyorsun keko.
Ölüm var iþte!
Yoksa duraksýz kalan prangalarýma,
Hangi yol tozunu katmazdý ki…
Yýrtsaydý diþlerimi hayatýn bilekleri.
Harama diþim geçer mi sandýn alýn terimi akýtmadan…
Sevda hamalýyým keko.
Sen ölüm var diyorsun.
Ben sevdamý ölümsüz yüreðime gömmüþüm.
Kemiklerimi kýrdýrýrcasýna sevmiþim.
Keko, içimdeki köyleri boþalttýlar.
Yüzüm toprak oldu.
Kahýr tütüyor damlarda.
Tütün kokuyorum her gece biliyormusun?
Ölüm var diyorsun keko.
Nasýrlarýmýn coðrafyasýnda aðlýyorum.
Kim vurdu türke bakan gözlerime?
Kim vurdu kürdün sesini duyan kulaðýma?
Tutuklu kalan sevgiye kimler taktý kelepçeyi?
Her gün kaçarak kardeþlikten,
Bundan daha beter ölüm mü var keko?
Daðlýyorlar daðlarýmýzýn ciðerlerini.
Çiçeklerin renklerine boþ kovanlar renk verir olmuþ…
Kim kýydý bizlere keko?
Türkülerimiz küstü bize.
Saçlarýmýzý tarayan þiirlerimiz döküldü sayfadan sayfaya.
Sýrasý mý þimdi ölümün keko?
Tam da dirilmiþken beyaz umutlarýmýz…
Kalk diyorsun içime oturmuþken taze acýlar.
Zulüm var diyorsun þehirlerde.
Ekmeðimizi çaldýlar keko,þehir eþkýyalarý.
Anamýn dilinden okuyorum çocuklara hikâyelerimi.
Ölüm var diyorsun keko ölüm var!
Ölüm satan insanlar var. Tanýmýyorum hiçbirini.
Beþikte vurdular Mar_dinim_deki çocuklarý.
Ýçimi acýttýlar keko!
Nereye kayboldunuz güzel insanlar?
Neler oluyor bizlere keko, susma, sen cevap ver bari!




Sosyal Medyada Paylaşın: