Birbirlerini doyasýya sevenler Sevginin de ötesinde can bilenler, Sanki küs olmuþlar gibi birbirlerine Selamlaþmamak için baþlarýný çeviriyorlar.
Göz göze geldiklerinde, Sanki hiç tanýþmamýþlar gibi Birbirlerine donuk bakýyorlar Sözleri bitmiþcesine, gözlerini kaçýrýyorlar.
Birisi düþünse, ’Bize neler oluyor? ...’ Diye, kendi kendine sorsa, Belki günahlar anlaþýlýr Yürekler yumuþar, barýþmaya çalýþýlýr.
’Gençlik yýllarýmýz geçip gitti’ diye Hiç de hayýflanmýyorum: Bizim o yýllarýmýz dopdolu geçti Vatan dedik, toplum dedik. durup dinlenmedik.
Bize neler oluyor dostlar? Biri çýkýp bunu söylese! ... Çocuklarýmýz bile, ’kendinizi, dünyalýðýnýzý Hiç düþünmemiþsiniz’ diyorlar. Bize neler oluyor dostlar? ... Oysa bizler bu dünyayý onlar için Yeniden keþfettik! ...Yeniden yapýlandýrdýk. Bugün insanlar birbirleriyle eðleniyorlar Vatanseverliðe, dürüstlüðe, erdem’e gülüyorlar.
’Maltepe/ ÝST.Kemal Polat’
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.