-Sude Nur Haylazca-
Arsız nü
-Sude Nur Haylazca-

Arsız nü


yalanırken
şizofren bir fahişenin günlüğünden âdemler
eteklerinde çalan zilleri döktürüyor
oruspu ruhundan

usunu yapıştırdığı kin duvarları
şeytanı tersine çevirmenin şerefine
döküyor salyaları


büyütürken dokunduğunu attığı naralar
gocunan yarasında
kap kaç çamur mantığı

şehvete kudurmuş dilinde
goncayı barındırmaz dikenler
satar kör sürüye tenindeki kirli izleri

doğarken kurumuş azgının ar damarı


ateş eşliğinde nü düşer
küllerden arsızın tapınağı



Sude Nur Haylazca

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.