Yaşamdır Aynanın Ön Yüzü

Susma ne olur, konuþ sevgilim,
Konuþ da daðýlsýn sözcüklerinin büyüsünde
Gizlenen gönül sisim!
Solmasýn yalnýzlýðýmýn sarý çiçekleri
Ve gitmesin benden
Evrimleþmeyi öðrenen yabanýl aþkým.

Bak ne güzel de seviþiyor
Ruhlarýn baþaklarýyla nehir!
Ne güzel de koklaþýyor
Yaþama sevinci içinde kumrular
Ve nasýl da direniyor ölüme
Kar altýnda canlý tohum!
Kuþlarýn sessizliðinde inlerken þu koca þehir
Nasýl da aðýlýyor gizli niyetli gölgeler...

Boþ vaatlerle yanarken günahlarýmýn caný
Sen aðlama, gülümse diyorsun!
Söyle; nasýl gülümserim,
Nasýl dayanýrým uzun gecelerdeki gidiþlere
Ve nasýl söz geçiririm yüreðime
Senden kalan acýnýn mirasýyla.
Nasýl giyerim ateþten gömleði
Saklanmayý tercih ediyorken akþam güneþi?

Dur! Gitme, kal, uzat elini.
Dalalým yeniden ýssýz ve dul yaþamýn içine
Göz bebeði olalým doðanýn yeþil gözlerine.
Tekleyen uygarlýklar gibi yaþlanýrsa yüreðimiz
Açalým yalnýzlýðýn kafesini,
Uçuralým yýldýzlarý semaya.
Kalýrsa eðer elimizde
Tuza banacak bir dilim ekmeðimiz
Diyelim varlýklýyýz,
Yaþamdýr aynanýn ön yüzü...


21.05.2009
Rukiye Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın: