Biraz da yalnýz yürüsem, Yalnýz selamlasam gökyüzünü diyorum. Yalnýz daldýrabilsem ayaðýmý denize Ve yalnýz þarký söylesem Gecenin sessizliðine...
Arada bir de, Yalnýz yudumlasam çayýmý Kaþýðýn týngýrtýsýnda. Tatlý yalanlar söylesem, Okþasam ruhumu diyorum Fincandaki umudumla!...
Bazen umarsýz, Bazen gamsýz olsam diyorum; Bohçalayýp atsam Yadsýnan düþüncelerimi Sonsuzluðun öteki yüzüne diyorum Ve seyretsem insanoðlunu Gerçeði gizleyen yalan yüzlerinde...
Ve diyorum ki; Kurtarsam sallanan zamaný Dar aðacýndan, Tutabilsem ellerimle Tepemde patlayan ay ve güneþi. Sýyrýlýp kaçsam, Gitsem uzaklara Saklasam köhne yüreðimi Acýlý iniltilerden, Tiz çýðlýklardan Ve sonra dönüp baksam Benden arta kalan zamanlara...
Rukiye Çelik 9 Haziran 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.