Ve
Fayda Yok
Ýmkansýz bir aþkýn esiri oldum,
Arzudan, umuttan, faldan fayda yok…
Hasret hazanýnda sarardým soldum,
Bahardan, aðaçtan, daldan fayda yok…
Ruhumu vuslatýn hülyasý sarar,
Gönlüm radar olmuþ, âlemi tarar.
Gözlerim sarýyý, yeþili arar,
Maviden, siyahtan, aldan fayda yok…
Gözlerim yaþ dolu, yüreðim yâre,
Derdimle baþ baþa kaldým bîçâre.
Neylesin lisaným, duymayan yâre,
“Feryat”tan, “buyur”dan, “kal”dan fayda yok…
Bahtým etrafýmda kapkalýn bir sur,
Ýþin gücün yoksa her dem bakýn dur.
Hasret adasýnda kalmýþým mahsur,
Gemiden, kayýktan, saldan fayda yok…
Hicrana çýkýyor her yolun ucu,
Eriyor günbegün sabrýmýn gücü.
Yediðim, içtiðim, zehirden acý,
Þekerden, þerbetten, baldan fayda yok…
Sevgisiz dünyamýn, temeli vîran,
Elem vadisinde akýyor devran.
Avutmaz hiçbir þey, gönlümü bir an,
Servetten, paradan, maldan fayda yok…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.