Dilim / dilim dilim

Kendi tükürüðünde boðulmuþ bir dilim var,
Hangi ülkede konuþulsa küfür tadýnda!
Aðzýmdan çýkaný duymuyor kulaklarým,
Duyduklarýmsa benim olmuyor...
Ne söylemek istesem,
Ne söylememem gerekiyorsa onu anlatýyor gözlerim.
Sarýp sarmalasam,saklasam heceleri
Yasaklasam bile nafile!
Aðzýmda bakla ýslanmýyor,ben ýslanýyorum...

Kendi daðarcýðýnda kaybolmuþ bir dilim var,
Hangi sözlükte yer bulsa,
Kapý aðzýnda kalmýþ otobüs maðdurlarý gibi
Sabah akþam izdiham tadýnda!
Duraklar geçiyor,durdurak bilmiyor sözcüklerim
Nerde inmek istese yüreðim;
Yüreðime inecek gibi oluyorum,korkuyorum...
Tutamýyorum hiç bir sýrrý,
Sýrra kadem basýyor sýrayla öznelerim!
Azýcýk yoklasam,
Var olmayan ne varsa elimde,avucumda.
Kimsesiz cümleler topluyorum gömleðimin cebine,
Söylemek istediklerimin yerine...

Kendi ellerinde can vermiþ bir dilim var,
Suni tenefüs saatlerinde bahçede koþturmaktan takati kalmamýþ;
Bir yaný doðruysa öteki yaný hep yalanmýþ
diyebileceðin,
Bazen nefret edip,bazen nedenini bilmesen de sevebileceðin
bir yüreðe ait bir dil benim ki!
Kendi kusmuðunda boðulmuþ bir dilim var,
Silik hatýralar ve hatta yaþanmamýþlýklar tadýnda!
Dilim dilim kesiyor beni söz öbekleri,
Ama bölemiyor!
Göremiyor kendini aynada hiçbir silüetim,
Bir haykýrýþ düþüyor aðýr aðýr geceme;
Sesim soluðum kesiliyor
Dilim dilim yine...








Sosyal Medyada Paylaşın: