(3) SEVDA DİZELERİ

Benim
"Dört-Duvar-Sýcak" deyimime (*)
Deðinmiþ
Gökaslan’lar;
-" Düþ düþünce, Düþünce olur"
diye.
"- Uy, ben senin Dilini yiyim, Türkçem!"
Seninle doðdum. Yaþar, sever, seve-seve ölürüm.
Son Sözüm bile sen.
Mezarda istemem.
Tek arzum; Sana gömülmek, Þiir !

Bilmem baþka dillerde
"- Ýnsan’ým" deyince;
Ben-sen-herkes
olabilirmi Cevap."
Ýyi, saf, temiz, yürekli, Cessur ve korkak,
Deli-divane Dil’im.

Ýnsan’ým;
Düþünür, hoþuna gider, aþýk olur, mutlu.
Mutsuzu da var.
Bir daha sever, bi çarem.
Umar, kýzar, küfreder.
"- Neden, niçin, niye?"
diye
de sormaz.
"- Kýsmet!"
der, kýsaca çözer Muammayý.
Kahve Falý, el-Alýn Yazýsý, Papatya Yapraðý, Yýldýz Burcu.
Camii Avlusunda Tavþana çektirilen Kader.
"- Rabbim" der.
Þükreder, rahat.
Bu denli derin bir soruya
"Tek bir Cevap ?"
Þaþarým.
Ýnsan’ým
dedim ya.


(*) Ýda’nýn Onuruna 6
Sosyal Medyada Paylaşın: