Ýkimize kalsýn dünya
yalnýz ikimize
istemiyorum insanlarý
kavgayý, nefreti, gürültüyü...
eski rüyalar getir bana
hadi, yýllanmýþ, silik rüyalar…
kâbuslarý birilerine býrak
karanlýðý, derin karanlýðý...
seninle avuçlarým kadar sýcak
zamanlarda olmalýyým
gel, kuþlardan kanat çalalým
yunuslardan kalp
ne de olsa ikisi de mavi
deniz ve gök...
uzaklara, yalnýz uzaklara
kilometreler yetecek þekilde
gidelim ömrümüzden izinsiz
deniz milleri sayalým binlerce
ve kulaç atalým sonsuz
bir mavinin kalbine
Ýkimize kalsýn dünya
yalnýz ikimize
kýyamet günü herkes
ölecek nasýl olsa
biz de öleceðiz!
ikimize kalsýn dünya
o gün tövbe edelim
ve herkes ölsün önce
en son biz ölelim!
Nevzat KONÞER
Mayýs 05