Sen bilmiyorsun ama;
Kendi sancýmý unutmuþ gibi
Yaralarýný sarýyorum her gece...
Yýldýz tozlarý üflüyorum ruhuna,
Acýlarýn kapansýn diye...
Benimki mi?
Acýyor hala, dokun bak yanýyor...
Dört rekat günah kýlýyorum bedeninde.
Hüzünden korumak için seni,
Pusuya yatýyorum her gece...
Gündüzlerim mi?
Kýsalýyor hala, bak iþte yine kararýyor...
Gittiðini zannet sen,
Unuttum lafý, aþkýn en acý yalaný
Bir terzi deðilim ki ben,
Üzerine uydurmaya çalýþayým uymayaný...
Elimdeki iðne ile iplik mi?
Kalbim için,
Yirtýlmýþ baþtan baþa, gör bak, kan sýzýyor...
Yüzüme kapanan onca kapýdan sonra,
Çalacaðým son kapý yüreðin,
Oradamýyým?
Bir bakar mýsýn?
Yüreðin mi?
Sinemde hala, hisset bak, çýrpýnýyor...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.