bu akþam hüzünün limanýna demir attým yalvarýp yakarýp boþuboþuna aǧladým sevdamý üçkuruþa satýp inanmadýǧým tanrýya yalvardým... bu bekleyiþ ki, sorma sonu dehlizler gibi karanlýk bu akþam, bir bakarsýn haremlik, bir bakarsýn selamlýk nerde kaldý karanlýkta yaranmýþlýk yetiler yetki vermez geçit sarptýr beyin yenilir, ama yürek yenilmez... yarýn ne getirecektir akibetini kimse bilmez
bu akþam yeniden yazýyorum hüzünü gönül limanýma hala bir umut var gönül kapýmý aralama saba makamýnýn bir dizesi gibidir benim yüreǧim, gülüþümde gizlidir sorma, sorma sadece imza at umutlara ki, bu akþam da dolmasýn gönül acýlarýma... ne olur yeter artýk beni aǧlatma
hasan hüseyin arslan, Frankfurt am Main,15.05.2009, evde akþam saat 20:50’de
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.