AYRILIK GECESİ
Duygu ve düþüncelerin ruhumu sardýðý,
Beni alýp Kaf daðlarýnýn arkasýna attýðý,
Ve durmadan hýçkýrýklarla aðlattýðý,
Ayrýlýk gecesi, ruhumun son hecesi…
Aðacýn dalýndaki yapraðýnýn esintisi,
Ömrümün ayrýlmaz bir sayfasýdýr,
Ve o sayfada, son bir durak vardýr,
Ayrýlýk gecesi, ruhumun son hecesi…
Her mutluluk, bir acýyla biter,
Ayrýlýk zincirlerinden bir halka kopar,
Gözü yaþlý sessizlikler hep haykýrýr,
Ayrýlýk gecesi, ruhumun son hecesi…
Ben burada varým, yok oldum iþte,
Sizde ayný ruh ve ceset bulundukça,
Hep bu sözleri haykýracaksýnýz,
Ayrýlýk gecesi, ruhumun son hecesi…
Aðlamasaydým, gülemeyecektim cesedimle,
Ben aðlýyorum, ruhum gülüyor inceden inceden,
Ruhum aðlýyor, ben gülüyorum, þu sözlerle;
Ayrýlýk gecesi, ruhumun son hecesi…
Ayrýlýk olmasaydý, bilinir miydi beraberliðin kýymeti?
Her ayrýlýk, yeni bir mutluluk ve gözyaþýnýn habercisi,
Kalemden akan mürekkep bile haykýrýyor bu sesi,
Ayrýlýk gecesi, ruhumun son hecesi…
Ferhat, Þirin, Leyla, Mecnun, Kerem, Aslý…
Asýl kalmalarýnýn sebebi, ayrýlýk mý birleþme mi?
Onlar da bu sözleri daðlara, taþlara haykýrmýþlardý,
Ayrýlýk gecesi, ruhumun son hecesi…
Ben yazarken bile zaman hýzla kaçýyor benden,
Bense geriye doðru uçuyorum, gerilerin gerisine,
Orada mezar taþlarýný buluyorum umutsuzca,
Ayrýlýk gecesi, ruhumun son hecesi…
Her ayrýlýk bir var oluþtur, ayrýlýk gecesinde,
Seven sevgililer ise buluþur o gece.
Toprak sýkar insaný, sýkar da çýkarýr ortaya,
Ayaða kalkan insan bir tabela görür,
Ayrýlýk gecesi, ruhumun son hecesi…
Temmuz 1998
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.