DIŞINDA KALDIM ÇİZDİĞİM ÇEMBERLERİN
iyi
güzel
dosdoðru
yalýn
ve yerli yerinde
olmasý gerektiði gibi ne varsa öðrendiðim
ki eminim
bildiklerim yalan deðildi
nerede yanýlttý hafýzam beni bu hayat yazýlýsýnda
yanlýþ neredeydi
kaç bilinmeyenliydi bu denklem
ya kaç kenar üçgendi
bu kahrolasý pergeller mi
bu þaþkýn gönyeler mi bilmiyor iþini
ters düþtü hep zaviyelerim
saplandýðým merkez benden kaçtý gitti
dýþýnda kaldým çizdiðim çemberlerin
teðetlerim hiç tükenmedi
vazgeçtim nihayet
yarý çapýný almaktan fasit dairemin
paralellerin laneti hep peþimdeydi
kim derse ki
ömrün riyaziyesi hoþtur
külliyen yalan
karelere böldüm
kare kökünü aldým
çarptým
topladým
çýkardým
saðladým yetmedi
tutmadý
olmadý
çarkýna okudum
yalancý çýkardým cümle müspet ilimleri
akýllý olduðumu iddia etmedimdi hiç
yine de bu ölümcül hatalarý yapacak kadar delirmedimdi
yýldým ben bu havuz problemlerinden azizim
cevap falan yok artýk
ne bir kelime
ne de tek bir rakam yazmýyorum
çalsýn þu zil
bitsin bu imtihan eziyeti
sildim karaladýðým her þeyi
sað üst köþede adým kaldý yalnýz
kaðýdým bomboþ
sýfýra sýfýr elde var sýfýr
kabulümdür sýnýfta kaldýðým
boþ verdim gitti...
ceyda görk
15ekim2008
sa:06.25
-----------------------
zaviye=açý
riyaziye=matematik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.