MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YARASI KANAYAN HİKAYELER
uzungemici

YARASI KANAYAN HİKAYELER


gün doðmamýþtý …

buz tutmuþ nehirlerin üstünden uçarken kurþun
göl kuþlarý baþlarýný eðdiler, vurulmamak için
kanatlar; toz beyazýna düþen tüylerini seyrettiler
bir anlam veremediler …
þimdi aðlayan her çocuðun uyumasý gereken saatlerdi
gün doðmamýþtý.

birinci sayfa:
parlak kumbaralara düþen damlalar gibi büyüyorken hayaller
dinlenen þarkýlarýn en güzeli olacaktý masallarda kalan sesler
perdenin arkasýndaki karanlýk ne ay, ne yýldýzlar ne de geceydi
çözülemeyecek bir bilmecenin yazýlmayan bütün kelimeleriydi
yokuþ desenli ayak izleri gibi üzerine sim dökülmüþ güzergahlar
tutacak ellerinden ilk adýmý attýrmak için melek yüzlü þeytanlar
…….

gün batmamýþtý …

yaðmursuz ormanlarda sýrýlsýklam uçarken kurþun
aðaçlar dallarýný yana açtýlar, vurulmamak için
yapraklar; çürümeden kýrýlan dallarý seyrettiler
bir anlam veremediler …
þimdi ölen her canlýnýn tam yaþamasý gereken saatlerdi
gün batmamýþtý.

sonuncu sayfa:
karanlýk dehlizlere asýlý yabancý pankartlardýr önünden geçilen
uðurlamalara aðýttýr bu, masallarýn seslerine hiç benzemeyen
bir balyoz sanki her saat baþýnda paramparça eden kumbaralarý
gün batýmlarýna yakýn yeniden deþen kanamasý dinmeyen yaralarý
saklanmak için satýr aralarýna iz býrakýrken böcekler tozlu raflarda
doðumdan bitmeyen sancýlý, bin çocuðun adý yazar tüm kitaplarda
…….

gün hiçbir yerdeydi …

dünyanýn yörüngelerinde dönüp dolaþýrken kurþun
bütün korkular ölüme saklandý, vurulmamak için
insanlar; kaynayan cadý kazanlarýný seyrettiler
bir anlam veremediler …
þimdi hikayelerin yeniden ve kanamadan yazýlacaðý saatlerdi
gün her yerdeydi …

kitabýn içi:
teferruat; insan olmak yazýyordu çað bahçelerinde çiçek toplayan
topladýðý çiçekleri aþk gibi barut görmemiþ tarafýndan koklayan
el ele tutuþmuþ mumlardan eriþilmez voltlarda aydýnlýk olmak
hücrenin karanlýk her köþesine ayný ýþýktan ayný aydýnlýðý yaymak
gömsek ne olur baþýmýzý kumlara, bir kurþun nasýlsa bulur izimizi
biz ölürüz, hikayeler yanar kime okuruz ölü gözlerle þiirlerimizi.

Cevat Çeþtepe

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.