içime sinmiþ bir ihanet ihbarý dilimde leyl bozulmuþ tövbelerin sorgusu gül kurusuna düþmüþ umutlarým geceye inmiþ destursuz bir sen yusuf’un gömleði mi üzerimdeki tavafa duruyorken sana ben kan sýzýyor her yanýndan ve baþýmda asýlý demokles kýlýcýndan el aman ! gözüme kaçýyor ayrýlýk hatýrlamýyorum birbirimizi bu sevdanýn neresinde býraktýk zamanýn en çirkin hali vurmuþ yüzüme kaldýrdým aynalarý bu yüzle karþýsýnda iþim ne sahipsizken içimden silinmeyen resminle
yordu beni geceler sessiz geliþlerinle çýðlýðýný býrakýyorsun bütün gidiþlerde dudaklarýmda kötürüm kalýyor sarmaþýk gibi duygular içimde iþlemiþken seni gecenin gergefine birikir sana tüm platonikler ve uykuya yatarsýn her geliþinde donar kalýr tavan yapmýþ düþler içimde mora çalan dudaðým kan toplarken öpüþe yýrtýlýr þafak dökülür kýzýlcýk þarabý kentin üstüne kayarken yýldýzlar geceden seni geçiririm her bir dilekten uzansam yanýna uyunmuyor sevgili kar toplamýþ bir yalnýzlýðýn koynunda
nedir bu nisan bulutlarý kurumuþken içimde yusuf’un kuyularý kim gönderir bu kýrkikindi yaðmurlarýný kurak bir güne dönerken zaman canýmý acýtmakta içimin telaþlarý kime bu kavga neden bu kadar alkýþ bu cüzzamlý sevdaya nasýl kuruttu bu yalan dudaklarýmýzý mahremine düþmüþken aklýmýzýn aklým benden yana deðil sana voltalarýnda saçlarýndan yakalamýþken zamaný þakaklarýma durmuþ bu hal gözlerime düþmüþ hüzün göstermemiþken hiç bu yüzünü nasýl da sesinde boðuluyorsun soðuk güzün