YOKTUN ANNE...

Küçücük bir bebekmiþim ben,
Beni býrakýp gittiðinde.
Daha yeni yürüyor,yeni anne diyormuþum.
Yoktun anne,sen yoktun.
Yýllarca olmadýn da.
En güzel çaðlarým sensizdi.
Yüreðim buruk,hep gözüm yaþlýydý.
Okuldaki herkesin annesi vardý.
Onlarý okula hep anneleri getiriyorlardý.
Ben hep bir köþede içimi çekiyordum.
Bu nasýl bir duygu bilir misin anne.
Acaba burada mý?
Belki beni izliyordur diyordum hep.
Hep bir umut bilinmeyene dair,
Ama sen yoktun anne.
Seni soruyordum bahsin geçen her yerde.
Herkes o kötüydü diyordu.
Seni baþkasý için býraktý diyordu,
Bütün aðýzlar.
Nasýl kinleniyordum.
O masum ellerimle,
Seni nasýl parçalamak geliyordu içimden.
Nasýl boðucu bir duygu bilir misin anne.
Babamda yoktu.
Ne sen,ne o hiç olmadýnýz anne.
Amcam babam,yengem annem oldu.
Babaannem ve dedemse büyütenlerim.
Bir resmini gösterdiler bana,
Yanýmdan hiç ayýrmadým onu anne.
Onunla konuþtum.
Ses tonunu bilmediðim biri olarak cevap verdi bana hep.
Sonra bir gün,çok yoruldum,
Kýzdým,kýrýldým ve yine kinlendim.
Onu bir çýrpýda yýrttým attým anne.
Yýllar sonra yine aklýma düþtün,
Hiç çýkmadýðýn kalbimde alevlendin tekrar.
Seni sordum yine herkese yaþ 15.
Daha çocuktum evlendim anne,
Bir yuva kurdum.
Sanki bir evcilik oyunuydu,
Ama gerçek olan seni arýyorduk her yerde.
Dayýmý buldum,sonra senin adresindi elimdeki kaðýtta yazan.
Karnýmdaki bebeðimle sana koþtuk biz anne.
Kalbim duracak sanki,kelimeler düðümlü,
Son nefes sanki nefes alamýyorum anne.
Derken,sen geldin, karþýmdaydýn.
O halimle sana koþtum,koþtum,koþtum.
Sýcacýktýn,ama anlayamadýðým kadar soðuk.
Yýllarýn soðuðuymuþ esen anne.
Kaybolan yýllarýn geri gelmediði gibi,
Yitip giden duygularda geri gelmiyormuþ onu anladým anne.
Ben hýçkýrýklara boðulurken,senin gözlerin dahi dolmadý.
Kýzdým kendime bumuydu aradýðýn.
Neyse anne,neyse yýllar geçti.
Kýzým olmuþtu hani cicili bicili,
Þimdi oda yok,
Evcilik oyunu bitti.
Çocuðun çocuðu oldu,onu elinden aldýlar anne.
Ve ben çok korkuyorum.
Ya onu yýllarca göremezsem,
Ya oda beni bu kadar özlerse,
Ya ben onu okula götüremezsem,
Ve en kötüsü,
Benim yanýma geldiðinde benimde gözlerim hiç dolmazsa.
Bende kendimi baþkalarýna adamýþ olursam,
O ne yapar,o bensiz ne yapar anne???
Yanmaz mý yüreði?
Bana beddua etmez mi?
Söyle anne bunu en iyi sen bilirsin.
Onun yaþadýklarýný ben bilecekken,
Hakkýmda ne düþünür sen söyle anne.
Söyle anne, söyle,
Bunu en iyi sen bilirsin,tek sen ANNE…

Sosyal Medyada Paylaşın: