DEDEME..

DEDE..

Yine sabah oldu bak.
Herkes bir yere gidiyor gene.
Koþturuyor herkes ya tek,ya sevdiðiyle.
Ben gene yanlýz,mutsuz,birde çaresizim dede..

Kimse,hiç kimse yok yanýmda gene.
Bir sen vardýn,tek sen.
Ama artýk sende yoksun dede..

Ben bu kadar büyük bir çaresizliði,
Mutsuzluðu,kimsesizliði hakedecek ne yaptým,
Nasýl bir günahtýr ki bitmiyor dede..

Buz gibi odamda gene yanlýzým,
Herþey üstüme geliyor sanki sessizce.
Ben çok yoruldum kaçamýyorum arýk be dede..

Kaçýp gidemiyorum hiç bir yere.
Kalbim git diyor,gidebildiðince,
Ýstediðince,dilediðince ama,
Ama çok korkuyorum ben dede..

O kadar korkuyorum ki,
O kadar yanlýzým,bir o kadar çaresizim dede..

Neden gittin ki erkenden,
Býraktýn beni böyle.
Bak kimse yok,hiç kimse yok.
Senden baþka gerçek olan dede..

Gerçek olan tek sensin benim gönlümde.
Çok üþüyorum ne olur artýk al,al benide.
Al yanýna,al olur mu
DEDE...


Sosyal Medyada Paylaşın: