Seslendim!

Tiz çýðlýklarla seslendim!
Duy istedim,
çýkmadý týkandý nefesim
Boðazýma kurulu sehpada asýlýp kayboldu...
Yüreðimin ortalýk yerine çöreklenen sabýr taþýna
adýný kazýdým.
Her kazýntýda yüz altmýþ iki kere
içime doðru seslendim
Yedi yýla deðen her gecemi
Yedi kere tütsüledim.
Göz pýnarlarýmdan süzülen acý damlalarý
Her bir yýla nazar eyledim.
Doðan güneþin kanatlarýna asýlýp
Sana gelmek istedim.
Yerden arþa kadar yükselip
Adýmlamak istedim yollarýný...
Karanlýkta parýldayan beþ köþeli gönlümün
Her köþesiyle sana akmak istedim...
Ruhumdan fýþkýran son nefes,
Sistine’de melek kanatlarýyla
Adem’in parmak ucuna dokunup
El-Hamra’nýn kýzýl topraklarýna yüz sürerek
Gize’nin zirvesinde güneþin gözünden yansýyýp,
Semerkand’ýn kayalýklarýnda
iki bin yedi yüz elli kere yankýlandý.
Taþlý kentin koridorlarýnda
sonsuzluða ulaþtý...



(Sevgili eþime... )


Sosyal Medyada Paylaşın: